Bijna richting (t)huis

Bijna richting (t)huis

Nog maar tien dagen en dan ben ik (t)huis. De afgelopen weken werkte ik in Auckland. Filmen, editen en schrijven aan mijn boek. Eens even wat anders dan constant onderweg zijn. Ik verbleef o.a. bij Pete en Karin, in een prachtig huis in het buitengebied van Auckland en beviel me prima. Auckland vind ik maar een drukke lelijke stad en hier word ik wakker van de blerende schaapjes in de ochtend.

De laatste filmklussen

Een paar dagen geleden mocht ik filmen voor Stagereizen, een klant waarvoor ik eerder werkte in Sydney. De opdracht bracht me richting Waheke Island. Om een stagiaire te volgen met mijn camera. Iedereen vertelde enthousiaste verhalen over dit hippie eiland, dus ik besloot een dag voor mezelf erbij achteraan te plakken, om nog een ’thuisverhaal’ voor mijn boek te zoeken. Nou, die heb ik gevonden.

Bijzonder verblijf op Waheke Island

Hoyt was mijn host voor de laatste nacht. Met zijn grote groene zonnebril wist ik één ding zeker. Dit wordt een goed verhaal. Om bij zijn huis te komen, moesten we liften. Hoyt leeft volledig ecologisch, dus een auto heeft hij niet. Ik schrok toch wel even toen ik de ‘voordeur’ opendeed. Mijn host bleek een verzamelaar te zijn. En ik moest het doen zonder stromend water. Oftewel douchen in de zee en plassen in de bosjes. Lekker hoor. Ik bleef één nacht. Waarom? Dat ga je lezen in mijn boek. Schrijf je in op mijn nieuwsbrief om als eerste updates te ontvangen.

Heimwee of toch liever blijven?

Via de sportschool, apps en Couchsurfing heb ik een aantal toffe contacten opgedaan. Afgelopen weekend eindigde ik spontaan bij een rugby wedstrijd en werd ik uitgenodigd voor een feestje op een dakterras. Met de skytower op de achtergrond kon je locatie echt niet beter. Al deze ontmoetingen geven me een dubbel gevoel. Heb ik voor het eerst een sociaal leven opgebouwd en voel ik me op mijn plek, is de wereldreis afgelopen.

En toch droom ik stiekem over mijn terugkomst. Naar een boterham met kaas. Mijn pasgeboren neefje. En mijn volle agenda om iedereen weer te zien. En tegelijkertijd ben ik bang voor het zwarte gat. Lukt het me wel om te settelen na zo’n ontiegelijke lange reis? De tijd zal het leren. Volgende week eerst nog even drie dagen Bali, gewoon omdat het kan! Vijftien april ben ik weer in het land. Kan je mijn hulp gebruiken w.b.t. fotografie of film? Stuur me dan alvast een mailtje! 

Check hier mijn gebruikte apparatuur.