Reizen als nomad zonder eindbestemming

Reizen als nomad zonder eindbestemming

Vandaag voel ik me een beetje verloren. Kom ik terecht in een prachtig penthouse, maar heb geen vrienden om me heen. Niemand om mijn verhaal mee te delen of te genieten van het prachtig uitzicht op het strand vanaf dit gigantische terras. Ik mag van mijn host zolang blijven als ik wil en volgens mij zou elke reiziger een moord doen voor deze locatie. 

Het reizen alleen bevalt prima, zolang ik omringd ben door fijne mensen. De laatste tijd hoor ik steeds vaker dat mensen het dapper vinden hoe ik mijn reis invul. Veel reizigers plannen toch hun route uit, wetende welke highlights ze gaan zien en waar ze overnachten. Maar met alle apps tegenwoordig durven steeds meer reizigers het aan om slaapplekken niet vast te leggen.

Maar in hoeverre zijn we nog wel echt avontuurlijk?

Zoals jullie wel vaker hebben gelezen, heb ik een hekel aan toeristische attracties. Het lukt me steeds beter om me niet te laten verleiden door paleizen die ik echt heb moeten zien. Reizen betekent voor mij bijzondere mensen ontmoeten en te leren van hun levensverhalen.

Reizen als een nomad

Ik reis dan ook zonder planning rond, niet wetende waar ik terecht ga komen. En dat heeft echt wel wat ups en downs gekost om ervan te leren genieten. Je controledrang leren loslaten is de belangrijkste eigenschap die je moet bezitten, als je op mijn manier wilt reizen. Ik laat me nu leiden door mensen die ik ontmoet en kansen ik krijg aangeboden qua werk.

Ik wist niet dat ik in dit penthouse terecht zou komen en ik kreeg te horen dat ik zolang mocht blijven als ik zou willen. Maar na twee dagen was ik helemaal down van het alleen zijn en besloot ik actie te ondernemen. Via een Couchsurfing Hang Out leerde ik een Duitse meid kennen. We zochten de kroeg op en eindigden op iemands personeelsfeest. Binnen no time had ik een nieuwe groep vrienden, die ik ook na het feestje bleef opzoeken. Voor mijn gevoel leg ik in Australië veel makkelijker contact met nieuwe mensen. In Nederland zijn we allemaal te druk met ons eigen bestaan. Zelfs de cassière blijft rustig doorkletsen terwijl er wachtende shoppers achter mij staan. Niemand die er wat van zegt.

Gevaarlijk als vrouw alleen?

Ben je niet bang? Durf je echt zomaar bij een vreemde in de auto te stappen? Soms word ik helemaal gek van alle waarschuwingen die men goed bedoeld geeft. Ik besef me donders goed dat ik maar één persoon met verkeerde bedoelingen de boel kan verpesten, maar wil ik me daarom laten weerhouden van een prachtige reis? .

Ik luister naar mijn onderbuik gevoel of ik iemand kan vertrouwen of niet. Couchsurfing was een prachtig middel om locals te ontmoeten, maar wordt in mijn ervaring, tegenwoordig veel gebruikt als een tinderplatform. Het is belangrijk om iemand zijn profiel goed te checken en zijn referenties te benaderen. Mijn beste tip is om een host eerst te ontmoeten voordat je besluit er te overnachten. Zo eindigde ik in de Goldcoast bij een groep jongens die vrienden voor het leven zijn geworden. De komende tijd blijf ik nog even lekker Down Under. Updates volgen!

Heb jij wel eens bij een vreemde overnacht? Laat me weten hoe je dat vond!