Hoe vind je werk over de grenzen?
Al eerder schreef ik een artikel over mijn dertigers dilemma. En met mijn reisplannen richting Australië ben ik er vast niet in één keer vanaf. Maar het is stap in de goede richting voor een nieuw avontuur, het onzekere tegemoet. Eergisteren boekte ik mijn ticket. Tien dagen later vertrek ik. Voor één heel jaar. Dit is wel het toppunt “leven in the moment”. Zodra ik vol trots mijn idee aan bekenden vertel, komt steevast de volgende vraag naar boven: “hoe kom je dan aan geld?” Dit blijft helaas een belangrijk onderdeel van onze dagelijkse zorgen. Eigenlijk het minst belangrijk in de zoektocht naar geluk en innerlijke rust.
Hierbij dan toch een inzicht hoe ik op de volgende manieren werk gevonden. Ten eerste wil ik benadrukken je een open mindset moet houden, want je verzetten tegen angst kost alleen maar energie. Vanaf kinds af aan wordt geleerd dat falen slecht is.
Ik zie deze reis als een experiment, lukt het met niet om mijn draai te vinden, dan kan ik altijd terug.
Je kunt nooit falen. Steeds vaker krijg ik ook de vraag waar ik over vijf jaar wil staan. Daar wil ik me echt niet mee bezig houden. Volgens mij wilt elke coach dat je aan carrière planning doet. Ik wil in kunnen springen op kansen die ik krijg aangeboden.
Werken als fotograaf Australië
Tot een jaar geleden wist ik echt nog helemaal niets over Australië. Sydney wist ik wel aan te wijzen, maar daar hield het wel mee op. Dus tijdens mijn zoektocht op google kwam ik uit bij een bedrijf die jongeren helpen tijdens uitwisselingen. Een bedrijf die jongeren willen bereiken via social media, dus met film en fotografie. Dus een mailtje en belletje later, had ik een klus te pakken om een Nederlandse aupair te volgen in Sydney. Nou, best leuk! Een verhaal die op mijn eigen zoektocht lijkt. Een blik werpen over de horizon om je grenzen te verleggen. Ik start in Melbourne om locals te ontmoeten om vervolgens een lift te zoeken richting Sydney. Wel langs de kust natuurlijk!
Halverwege Australië strijk ik even neer in de Gold Coast. Het Ibiza van Australië heb ik me laten vertellen. Omdat ik vrij actief ben op Instragram, werd ik uitgenodigd in een reisbloggers groep. Een groep die elkaar helpen aan reacties en likes. Maar vooral om ideeën uit te wisselen. Op mijn vraag of iemand baantjes had gevonden in Autralië kreeg ik wel een hele toffe tip. Iemand had een baantje gevonden om op locatie fotoshoots voor particulieren te doen. Je krijgt een bus met een team (twee mensen in de sales) en je moet de hort op. Ik heb geen idee of dit me gaat bevallen, maar het is een baantje in de fotografie!
Via via vond ik een baantje als cowboyrinnetje / jongeren begeleider op een paardenfarm. Om ooit in aanmerking te komen voor een tweede jaar werkvisum, moet je bijzonder werk hebben verricht op een boerderij. Zo hou ik mijn kansen open om ooit terug te keren naar Australië.
En de mooiste klus komt als laatste in Nieuw Zeeland.
Ik mag een film maken over een dappere kerel die de Iron Man gaat trotseren. Ik moet er niet aan denken: 3,8 km zwemmen, 180 km wielrennen en 42 km hardlopen. Voor hem een hele triathlon, voor mij een marathon om alles op film te krijgen. Dit staat allemaal nog in de kinderschoenen, dus hierover schrijf ik later meer! Mocht je nog toffe locals kennen die mij zouden willen hosten? Stuur me dan aub een berichtje!